Bugün evde kapı pencere ne varsa açtım,
Yağmur yağıyor annem içerden sesleniyor,
-Camları kapa kızım.
Ama benim içimden hiç kapamak gelmiyor.
Neden mi?
Söyleyeyim gözyaşlarım yağmura karışsın diye, ağladığımı kimse görmesin diye.
Erken kalktım bir de misafirim gelecekti, karşılamam şarttı bekletmemeliydim.
Dükkânlar kapandı, yazılar asıldı,
-Kapalıyız!
Yazı assalar dahi kapılar ardına kadar açıktı.
Baktım bugün Zonguldak’a dün de Türkiye’ye bakmıştım.
Şöyle Köşe Başından…
Doğruldum, dimdik duruşumu sergiledim, gözyaşlarımı sildim ve çıktım dışarı.
Misafirimi karşılamaya gidiyordum, ona iki çift cümlem vardı.
Baktım yine şöyle köşe başından, toplanmış bizim misafirperverler yağmur yağıyor, baktım bir an da çoğaldı, meğersem benim ki gibi tüm misafirperverlerin gözyaşları karışmış yağmura, sağ tarafta duran bir Anne vardı. Oturmuş sandalye ye, elini tuttum ağlamamalıydım misafirime ayıp olacaktı. Onu beklerken konuşayım dedim yaşlı Annemizle, bana döndü;
- “ Kaçıncı “ dedi,
- “ Saymadım “ dedim…
Sonra yerime gittim köşe başına, ilk defa fotoğraf makinem yanımda değildi, mecalim bile yoktu fotoğraf çekmeye, misafirim gelecekti çünkü ayıp olurdu, sonra yanıma biri geldi;
-“ Gözlerini sil yoksa misafirin kızar ayıp olur. “ dedi.
- “ Tamam “ dedim.
Baktım yoklama alınmaya başlandı. Teker teker dizilmişlerdi;
* Uzman Çavuş Birol Mutlu KAYSERİ -Burada
* Oğuz Yelken EDİRNE -Burada
* Sabahattin Derin MUĞLA -Burada
* Piyade Er Mehmet Ali Tosun AYDIN -Burada
* Uzman Çavuş Ömer Kara MERSİN -Burada
* Piyade Er Elas Esendere KAHRAMANMARAŞ -Burada
* Hüseyin Köksal ANKARA -Burada
* Piyade er Süleyman Ballan KONYA -Burada
* Piyade Er Mutlu Saydam ADAPAZARI -Burada
Ve
* Piyade Er Ramazan Erdem ZONGULDAK
GELECEK...
Ve geldi, alkışlarla karşıladık ağlamayacaktım. Sıra arkadaşını da, hocasını da şehit vermişti bu gönül, yok ağlamamam lazımdı misafirime ayıp olurdu.
Önce bir baktım ve;
İlk kelimeyi söyledim HOŞ GELDİN...
Sonra İkincisini, HAKKINI HELAL ET...
Vakit: vakitsiz....