Uzmanlar, ıspanak yaprakları üzerinde çarpan insan kalbi hücreleri geliştirmeyi başardı.

Ispanak yapraklarının damar ağını kullanan uzmanlar, bu damarlardan sıvı akışı sağladı. Araştırma, bir gün hasarlı kalp hücrelerinin yerini alacak yapay insan kalbi dokusu geliştirilmesinin önünü açacak nitelikte.

Worcester Politeknik Enstitüsü WPI, Wisconsin Üniversitesi ve Arkansas Eyalet Üniversitesi’nden uzmanlar, bitki ve hayvanların sıvı, kimyasal ve makromolekül aktarımını temelde çok farklı biçimlerde gerçekleştirdiğini, ancak gerek bitki gerekse hayvanların damar ağlarının şaşırtıcı benzerlikler içerdiğini söylüyor.

Üç boyutlu baskı gibi biyomühendislik teknikleri şimdiye kadar insan bedeninde oksijen, gıda ve molekül akışını sağlayan karmaşık kan damarı sisteminin bir kopyasını yapmayı başaramadı. Bu açıdan ıspanak üzerinde yapılan çalışma büyük önem taşıyor.

Uzmanlar, deney için önce ıspanak yapraklarındaki bitki hücrelerini soydu ve insan kan hücresi boyutunda boncukları ıspanağın damar ağının içinden geçirdi. Ispanak damarlarına, insanların kan damarı çeperini oluşturan hücreler nakledildi.

Worcester Politeknik Enstitüsü WPI’den biyomedikal mühendislik profesörlerine göre, daha katedecek çok uzun bir yol olmasına rağmen bu gelişme umut verici. Araştırmacılar, çiftçilerin binlerce yıldır ekip yetiştirdiği bitkileri doku mühendisliğine uyumlu hale getirmenin, bu bilim dalının gelişmesini engelleyen birçok sorunu çözmeye yardım edeceğini söylüyor.

Uzmanlar, maydanoz, pelinotu gibi bitkilerin de ıspanakla aynı özellikleri taşıdığını ve gelecekte yapılacak araştırmalarda kullanılabileceğini belirtiyor.

Araştırmacılar, hazırladıkları raporda, ”Ispanak yaprağı, kalp ve damar dokuları için daha uygun olabilir. Ancak bazı ısırgan otu türlerinin silindir şeklindeki boş sapları, damar dokusu nakline daha uygun olabilir. Ağacın ve ahşabın damarsal sütunlarıysa güçlendirici ve geometrik özellikleri nedeniyle kemik elde etmede kullanılabilir” dedi.

Tıpta bitkilerden yararlanmak aynı zamanda oldukça ekonomik.

Uzmanlar, bitki dokusu iskeletinin kimyasını kullanarak yüksek maliyetli sentetik ve kompozit maddelerin getirdiği birçok kısıtlamaları da giderdiklerini söylüyor. Bitkiler, kontrollu ortamlarda kolaylıkla yetiştirilebiliyor.