Var olduğuma şükür ederek
İçimdeki tüm acıları avucumda
Dua ediyorum …
Şiirlerimdeki isyankarlıklar ve mutluluk dolu satırların
Bir yangının içime kadar işleyen alevlerindeki çoşkusu ile ..
Hayatıma bir kangren yara gibi giren
Hatıralarımı yakıyorum ..
Bir kibritin küçük ateşinde devleşen yüreğimin sesi
Şiirlerimi
Alışamadım ben kalabalığa…
Düşündükçe
Yetim bir çocuğu
Yada köprü altı açlarını
Ne yüreğim duruyor rahat ne başım yastıkta …
Sana sesleniyorum ben ey yürek ..
Dağ gibi büyüyen
Şiir sevdalısı
Yorgun aşık ….
Seni zikrediyorum ruhumu teslim alan güzel ..
Aşk ne haddime gül kokar
Emanet ağır sevmek aşığa hak ..
Beni kim kabul eder …!!!
Yüreğim sen sessizliği seversin
Sus o zaman
Sus hem de çığlık çığlığa sus……..
Ey sonuna gelmiş ömrün
Yorgun sevgilisi …
Bak ak çiçekler İstanbul sokaklarında alev aldı
Kızıl çalar
Özlemini …
Çıkmaz sokaklar çıkar arıyor
Ağlayacak ara, ara sokaklar bile sensizliğe ..
Bir acı oldun ki
Yüreğimde ruhum çapa yemiş derinlerde
Bana mı kaldı aşk niye talip oldun be yüreğim
Söylesene
Bir yetimin elinde ekmek
Sokakta açların
Gözlerinde büyümedin mi …
Ne ben ne sen be yüreğim bilmiyoruz hayatın
Adını yaşamanın tadını ..
Yorulduk …
Tekrar kaldır ellerini sema'ya
İman et aşka ….!!!!
