Hayatını İyiliğe Adayan Müstesna Bir Muhtar: Nazmiye Korkmazlar 

Tam bir Boğaz insanı Nazmiye Korkmazlar 1916 yılında Trabzon Sürmene’de doğmuş.

İlkokul dörde kadar okuyabilmiş. 1937′de evlenip Anadolu Hisarı’na gelin gelmiş.

Evlendikten bir sene sonra yoksulluk ve çaresizlik onu para kazanmaya yöneltmiş. Önce evlere temizliğe giderek başlamış, ancak kazancı yeterli olmayınca balıkçılık yapmaya başlamış.

Anadoluhisarlı balıkçılarla birlikte denize açılmış, balık olmadığı zamanlardaysa inşaat işçiliği yaparakgeçinmiş.

Ardından mahallenin kahvehanesinde 25 yıl boyunca ocakçılık yapmış sonra da kahveyi kendisi işletmeye başlamış ve 4 çocuğunun geçimini buradan sağlamış. 

Kendisinin de söylediği gibi çalışmaktan hiç kaçmamış, utanmamış, kimseden de korkmamış.

Bu arada 20 yılını da ihtiyar heyeti üyeliğine vermiş. Bir ve pir muhtar oluşunun hikayesini ise şöyle anlatıyor:

‘‘Ben azayken CHP’li muhtarımızın karşısına rakip aday çıkardılar. İşte o zaman hangisi vardı Demokrat Parti mi, Adalet Partisi mi? Ben de seviliyorum, bari gir de yine biz kazanalım, dediler.

Nitekim ben aday olunca karşı aday çekildi.

Hatta bir fabrika müdürü vardı, Orhan bey, ‘Niye çekildin?’ diye sormuş ona. O da:  ‘Sıkıyorsa sen gir, onun karşısında kim kazanabilir!’ cevabı vermiş.” Korkmazlar’ın rakipsizliği öyle bir noktada ki, 38 yıldır karşısına doğru dürüst bir aday bile çıkmaya cesaret edememiş.

Hisar sokakları Nazmiye Hanım hayranlarıyla doluydu.

Kimileri ona aşık olduğunu saklamıyordu:

‘‘Yanlış anlamayın, insanlığına aşığım. Burada onu görmezsem işim rast gitmez” diyor ve ekliyorlar: “O ırk, mezhep, cinsiyet ayırmadan herkese yardım eder. Zenginden alıp fakire verir. Kimsesizlerin
yardımına koşar, hastaysa ilacını götürür, öldüyse cenazesini kaldırır. “

Çocuklarıyla ilgilenmeye pek zamanı olamamış Nazmiye Teyze’nin, ancak kendi deyimiyle “Bir eli hep üstlerindeymiş”.

Mahalleye Heykeli Dikildi

Mahalle sakinleriyle ilişkisi alışkın olduğumuz muhtar- mahalleli ilişkisinden oldukça farklı.

2001senesinde mahalledeki meydana, heykeli dikilmiş.

Mahalle sakinlerinin ve esnafın kâğıt atıklarını topluyor, buradan gelen parayla da üniversite öğrencilerine burs veriyor.

Mahallenin deyimiyle “Nazmiye Anne”nin faaliyet alanı yalnızca mahalleyi kapsamıyor.

Başka semtlerdeki, hatta başka illerdeki ihtiyaç sahipleriyle de ilgilenmeye çalışıyor.

1964’te kanser teşhisiyle hastaneye kaldırıldığında doktorlarının bütün itirazlarına rağmen ameliyat olmakta ısrarcı olmuş.

“Yaşaması imkânsız” denilmesine rağmen üç günlük yoğun bakımın ardından tekrar dimdik ayağa kalkmış.

Ne platinli bacağı, ne de kanserden geçmiş bedeni onu durdurmaya yetmemiş.

Azmi, çalışkanlığıyla ve fedakarlığıyla topluma örnek  bir şahsiyet olan Nazmiye Korkmazlar hayattayken, yaptığı iyiliklerle bu kubbede hoş bir seda bırakmayı başarabilmiş….

Adeta bir iyilik meleği gibi yaşamış. 

Kendisinden ve insanlığından öğrenilecek çok fazla şey var.

Anadoluhisarı’ nın; 38 yıl muhtarı, 77 yıl kız kardeşi, ablası, annesi ve babası yani kimsesizlerin kimsesi olmuştur.

96 yaşında, 27 Haziran 2014 yılında vefat etmiş.

Allah kendisine rahmet eylesin.

Güncelleme Tarihi: 26 Haziran 2015, 19:51