AYAZ


Sevdalarım yas da yüreğim yorgun
kalemim kırıldı günler anlamsız artık …
Bıraktım kendimi zamanın
iki çubuğu akrep ile yelkovanı arasına ..
Kızmıyorum sana sevgili
ben yokluğunda da huzurdayım en azından başım dik ..
Sen günlerce tek başına sabahlarken sevişmelerinde
ben çok fazla oldum o anlarda aynı saatlerde …!!!
Nede olsa çekip giden beni yarı yolda bırakan sen idin sevgilim ..
Sana ben hep bir tarafı karanlıkta olan yabancı oldum
ama senin kaç yüzün vardı ..
Ben sevgili senin hayatında ve mahremiyetinde yer alacak kadar zamana sahip değilim ..
Bilir misin sevdam
gecenin siyahına renk vermek zordur …
İki tarafı keskin bir kılıç gibi sessizlik ve yalnızlıkta
yüreğinin aradığı aşkında rengi solar .
Seni tanıdığımda zaten senin yüreğin defalarca işgal edilmişti
her şeyden hevesini almışsın sana gitmek kolay tabii ….!!!
Tüm bildiğim harfleri yaktım
senin gidişinle öylesine yaşamaya başladım
Üsküdar aynı ama ben değiştim ..
Kimseye hesap vermedim ben sevdam …!!!
Sensizliğe ve sessizliğe renk verebilir misin
nedir sensizliğin rengi
mürekkebi kan kırmızı damla damla satırlara düşen
kurşuni heceler mi ..
Senin için hangi cümleyi sonlandırmalıyım ben..
Her gece yeniden başlayan bir düş
fecir vaktinde kaybolur
sensizlik ne düşte dolay ne de düşkünlüğüm de sevgili…
Kız kulesini karşıma alıp bir sigara yakıyorum
kokun geliyor ama sen yoksun …
Ne çayım tam dibe vuruyor ne de sigaram son nefes oluyor
hepsi ömrüm gibi yarım kalıyor…
Göz kapaklarımı sıktıkça
sensizliği eziyorum aralarında…
Karanlık gece boşluğu doldurulmayan tek gerçek ..
Gece yazılmamalı aslında düşmemeli şiirlerime sevgili
senin gibi incitiyor o da beni ..
Benim hayatımda katran karası geceler
Beyaz sayfalarda şiir olmalı gözlerine ..
Bildiğim tek siyah gözlerin olmalı …
Şu anda bırakıldığım çaresizliğime ait
tüm hurdaları satmalıyım eskicilere ..
Saatlerce seni bekledim gökyüzüne baktım
hani olurda bir yıldız düşer avuç içlerime diye .
Ama unuttum sen giderken gökyüzünde ne kadar yıldız varsa
hepsini söndürmüştün ..
Elimde olsa önce şiirlerimi sonra kendimi bırakırdım
Üsküdar sahilinden denize…!!!
Ama unutmuşum sevgili tüm denizler senin gözbebeklerinde gitti …
Bu saatten sonra ben ancak çığlıkları yutmalıyım
hayat rotasını değiştirmeli
anladım ki bir şiir cümbüşü düşmeli beyaz sayfalara …
İstesem de ben artık yazamam aşkı
kalem kırgın
kaderim alnıma yazılmış
ben düşlerimi ince ince yağan bir bahar yağmuru gibi yastığıma döküyorum
her gece  artık ..
Resmine bakıyorum
hayat bu kadar gerçekken ben ne diye bir sahte yüzün ardına düştüm..
Yaptığın yanlış sevdam çok yanlış hem de …
Bir hayale bin sitem yaptım
parmak uçlarım yandıkça kor oldu resmin ….
Kalemim dans etmeli sevinç ile kedersiz gamsız olmalı ..
Baharın ilk papatyaları düşmeli üzerlerine ..
Renk renk açmalı güller artık sevgili
yeni bir hayat satın aldım tanrıdan ben …!!!
Sensizliği şiirlerime emanet ettim
sevgili olsan da fark etmez olmasan da artık düşlerimde…
Eyvallah sevgili benimkisi yanlış zamanda gebe kalmış bir aşktı
ama çok erken tanıdım aşkın ayazını …!!! 
İyi de oldu ….



Tamer KARAHAN