Alâettin Bahçekapılı...

 
Alâettin Bahçekapılı...

Benim kuşağımın kulağına tanıdık gelecek bir isim.

Bize Türkülerimizi sevdiren bir güzel insan...

Bir TRT emektarı. Araştırmacı, derlemeci, yazar, düşün insan...

Gazeteci Recep Kenan'la kendisiyle görüşmeye gittik. İstanbul Metrpolü'nün Ataşehir'inde, bir gökdelinin 12 katındaki ofisinde buluştuk. Ne iyi etmişik. Ne sıra dışı bir gün yaşadım.

Neler konuşmadık. Yaşar Kemal'in Demirciler Çarşısı Cinayeti romanının giriş tümcesindeki gibi. Hani der ya yazar, demirin tuncuna kaldık...

O güzel insanlar, o beyaz atlarına binip gittiler...

Bir zamanlar bizim Türkülerimiz vardı. Ana sütü gibi candan, ana sütü gibi temiz / Türkülerimizde tüter dağ dağ , yayla yayla / Evimiz, köyümüz, memleketimiz.

Ah bu türküler, köy türküleri 
Mis gibi insan kokar, mis gibi toprak 
Hilesiz hurdasız, çırılçıplak 
Dişisi dişi, erkeği erkek 
Kaşı kaş, gözü göz, yarası yara 
Bıçağı bıçak . 
Ah bu türküler köy türküleri 
Karanlık kuyularda açılmış çiçekler gibi 
Kiminin reyhasından geçilmez 
Kimi zehir, kimi zemberek gibi.

Ah bu türküler, köy türküleri
Olgun bir karpuz gibi yarırılır içim 
Kan damlar ucundan, murekkep değil 
işte söz, işte ses, işte biçim: 
'Uzun kavak gıcım gıcım gıcılar' 
iliklerine kadar işlemiş sızı 
Artık iflah olmaz kavak ağacı 
Bu türkünün yüreğinde sancı var.

Ah bu türküler, köy türküleri 
Ne düzeni belli, ne yazanı 
Altlarında imza yok ama 
içlerinde yürek var 
Cennet misali sevişen 
Cehennemler gibi dövüşen 
Bir çocuk gibi gülüp 
Mağaralar gibi inleyen 
Nasıl unutur nasıl 
Ömrunde bir kez olsun 
Halk türküsü dinleyen...

(Bedri Rahmi Eyuboğlu)

Çok yaşayasın sen Alâettin Bahçekapılı iyi mi çok yaşayasın. Nice değerimizi koruyamadık

YORUM EKLE
YORUMLAR
Ala Bah
Ala Bah - 5 yıl Önce

Yazıyı tesadüfen şimdi gördüm. Ne inçe insanları konuk etmişim. Zenginliğimsiniz. Var olunuz.

banner110

banner109